فیلم سینمایی «بارکد» ساخته مصطفی کیانی را دیدم. این اولین فیلمی بود که از این کارگردان دیدم و به احتمال زیاد آخرین. از کل فیلم یک دیالوگ کوتاه خاطرم ماند: «کلمات می‌توانند آدم بکشند» همین دیالوگ‌های خوب فیلم بود که باعث شد بیشتر از نیم ساعت طول بکشد بفهمم در حال تلف کردن وقت برای یکی از آبکی‌ترین فیلم‌های سال هستم.
خواند نقد، قبل از دیدن را فیلم را به همه توصیه می‌کنم اگرچه خود نقد هم گاهی می‌تواند آلوده به نظر منتقد باشد یا برای کسانی که علاقه‌مند به غافلگیر شدن دارند، لو رفتن داستان یک نقطه ضعف به‌حساب بیاید. با این حال بهتر از احساس بدی است که در پایان یک فیلم بی‌‌سر و ته پیدا خواهید کرد خصوصا اگر فیلم را در سینما هم دیده باشید.
دیالوگ‌های جذاب، ستاره‌های سرشناس، موسیقی خوب یا فضای کلی فیلم به سادگی می‌تواند ذهن را از اصل داستان دور کند. تازه آنوقت است که می‌فهمیم تنها تحت تاثیر یک عامل فرعی یک یا چند ساعت از وقت را برای یک اثر ضیعف صرف کرده‌ایم. فقر داستان سالهاست بر چهره رنگ‌پریده سینمای ایران نشسته.